Liber II Caput XII
CAPITULUM XII
Miraculum sancti lacobi a domno papa Calixto editum
Anno incarnacionis Dominice millesimo centesimo sexto instante, miles quidam in Apullie horis gula, velut uter plenus, vento inflatus est. Qui cum a nullo medico sanitatis medelam inveniret, confisus in beato lacobo dixit, quod si invenire posset aliquam crusillam quam a sancto lacobo peregrini redientes secum deferre solent, et ex ea propriam gulam infirmam tangeret, statim remedium haberet. Quam cum aput quendam peregrinum, vicinum scilicet suum, inveniret, tetigit ad gulam et sanatur, et inde ad beati lacobi limina in Galleciam proficiscitur. A Domino factum est istut et est mirabile in oculis nostris. Ipsi Domino Patri et Filio et Spiritui Sancto sit decus et gloria in secula seculorum. Amen.
Roboczy przekład tekstu na język polski
CUD SANTIAGO UJAWNIONY PRZEZ PAPIEŻA CALIXTO
W tysiąc sto szóstym roku wcielenia Pana pewien rycerz na ziemiach Apulii miał gardło spuchnięte jak bukłak pełen powietrza. A ponieważ nie mógł znaleźć lekarstwa, które by go uzdrowiło, ufając Apostołowi Santiago, powiedział, że gdyby znalazł muszlę, którą zwykle noszą ze sobą pielgrzymi wracający z Santiago, i dotknął nią jego chorego gardła, miałby natychmiastowe lekarstwo. A zastawszy go w domu, pewien pielgrzymujący sąsiad, dotknął jego gardła i uzdrowił, a potem udał się do grobu Apostoła w Galicji. Stało się to przez Pana i naszym zdaniem jest to godne podziwu. Cześć i chwała temu samemu Panu Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu na wieki wieków. Niech tak będzie.
