Kościół i parafia św. Jakuba w Piotrkowie Kujawskim
Rzymskokatolicki kościół i parafia w Piotrkowie Kujawskim.
| Piotrków Kujawski | |
|---|---|
| |
| diecezja | włocławska |
| dekanat | piotrkowski |
| województwo | kujawsko-pomorskie |
| gmina | Piotrków Kujawski |
| adres | ul. Świętego Ducha 1, 88-230 Piotrków Kuj. |
| Camino | |
| w sieci | www |
| kontakt | tel. 54 265 40 51, parafiapiotrkow@gmail.com |
| Wikidata | |
| |
| współrzędne | 52.55283, 18.50029 |
| na mapie OSM | kliknij tu |
|
zdjęcia w WikimediaCommons |
Dzieje
Tradycja podaje, że w 980r. była już tu parafia. Nie jest to zgodne z prawdą, ale uznać należy starożytność tej miejscowości. Najpierw wieś, a potem spora osada, w 1738r. otrzymała prawa miejskie. Utraciła je 1867r. i pozostawała na prawach osady do 1 stycznia 1998r., kiedy to zostały przywrócone prawa miejskie.
Parafia należy do najstarszych na kujawach, chociaż pierwszy raz została wzmiankowana w 1259r. Należała też do tych najlepiej uposażonych. Pierwszy kościół był zapewne fundowany przez właścicieli Piotrkowa i Lubsina, p. w. św. Jakuba. Wyglądu jego nie znamy. Uległ zagładzie od Krzyżaków w 1331r. Kościół następny, także bliżej nieznany, służył parafii około 300lat i w połowie XVIw. Piotr Piotrowski, kanonik włocławski i proboszcz piotrkowski, a jednocześnie kolator kościoła, wystawił nową, murowaną świątynię, konsekrowaną w 1555r. przez biskupa Jana Drohojewskiego, p. w. św. Jakuba i św. Witalisa, Bożego Ciała i Matki Bożej. To ostatnie wezwanie zapewne było podyktowane faktem, że już wówczas znajdowała się tu gotycka rzeźba przedstawiająca Matkę Bożą trzymającą Pana Jezusa, odbierająca kult szczególny.
W pierwszej połowie XVIIIw. przebudowano nieco świątynię piotrkowską. Dużą wieżę, która zagrażała bezpieczeństwu całej świątyni zastąpiono inną, drewnianą o lżejszej konstrukcji. Niebawem sygnalizowano potrzebę gruntownego remontu kościoła, określając nawet w 1791r. zakres przewidzianych prac. Plany te zrealizował w latach 1810-1812 proboszcz piotrkowski oraz sufragan włocławski i oficjał, a w przyszłości biskup lubelski, Marceli Dzięcielski. W toku tych prac wybudowano nową, dosyć okazałą wieżę. Ta jednak w kilkadziesiąt lat później znowu zagrażała bezpieczeństwu. Dlatego w 1864r. proboszcz piotrkowski Jan Sobecki przeprowadził rozbudowę świątyni. Przedłużono ją o dwa przęsła i wybudowano całkowicie nową wieżę oraz dobudowano po obydwóch stronach nowe kaplice, a także odnowiono wnętrze i wyzłocono ołtarze. Ta świątynia była remontowana 1922, 1950 i 1975r. Wymalowano także kraty i kaplice boczne.
Architektura i wyposażenie
Styl świątyni późnogotycki, orientowana. Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte wielobocznie, z nową zakrystią i przedsionkiem od północy oraz szerszą prostokątną nawą, posiadającą sklepienie gwiaździsto-siatkowe. Ołtarz główny barokowy z XVIIIw. oraz w bocznych kaplicach zdekompletowane. Srebrny krzyż i wota z XVIIIw. W górnej kondygnacji głównego ołtarza obraz Chusta św. Weroniki, ośmioboczny z XVIIIw. W ołtarzu bocznym rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego z XVIIw. z metalowym perizonium i koroną. Krucyfiks barokowo-ludowy z XVIIIw. W latach 1982-1983 kościół pokryto nawą dachówką karpiówką, wieże natomiast blachą miedzianą.
Kult jakubowy
- Obrazy, rzeżby, ołtarze
- odpust?
- lokalne nabożeństwa, pieśni?
Nabożeństwa
Źródła
- Wikipedia?
- Materiały autorstwa p. J.G. Kazimierczaka
- Witryna internetowa?
- informacja od proboszcza?
