Liber III Caput I
CAPITULUM I
Incipit translatio sancti lacobi apostoli fratris sancti lohannis apostoli et evangeliste que III kalendas lanuarii celebratur, qualiter ab Iherosolimis translatus est in Galleciam
Post Salvatoris nostri passionem, eiusdemque gloriosissimum resurrectionis tropheum mirabilemque ascensionem, qua paternum usque scandit ad solium, necnon et Paracliti pneumatis flannnnivomam super apostolos effusionem, sapientie radio irradiati ac celesti gratia illustrati passim gentibus nationibusque quos idem elegerat, Christi nomen sua predicatione patefecerunt discipuli. Quorum precluenti numero mire virtutis sanctus extitit lacobus, vita beatus, virtute mirificus, ingenio clarus, sermone luculentus, cuius uterinus lohannes habetur ewangelista et apostolus. Huic nempe gratia fuit tanta concessa divinitus, ut etiam idem inestimabilis glorie Dominus incomparabili claritate coram eius visibus super montera Thabor transfigurari non sit dedignatus, adstantibus cum eo Petro et lohanne veridicis testibus.
Hic vero, aliis diversa cosmi climata adeuntibus, nutu Dei Hesperie horis appulsus hominibus ibi degentibus, patriamque incolentibus, verbum Dei predicando disserit intrepidus. Ubi dum parwa seges, que tunc excoli vellet, inter spinas fructifica inveniretur, paululum commoratus, fertur septem clientulos preelegisse Christo subnixus, quorum nomina hec sunt: Torquatus, Secundus, Endalecius, Tissephons, Eufrasius, Cecilius, Ysicius, quorum collegio lolium evellendo extirparet radicitus, verbique semina telluri diu sterili permanenti committeret propensius.
Cumque dies immineret suppremus, Iherosolimam tendit festinus, a cuius coniubernali solacio predictorum vernularum nullus extat suttractus. Quem Saducea ac Pharisaica, dum stipat manus improba, antiqua serpentis illecta versutia innumera opponit de Christo problemata. Verum Sancti Spiritus debriatus gratia, eius eloquentia a nemine est superata; unde eorum fremens ira, furit in eum acrius incitata. Que in tantum stimulante invidie zelo succenditur atque baccatur, uti importunitate seva violentorum impetu caperetur, Herodisque presentie necem percepturus traderetur. Qui capitali ac digladiabili sententia plexus, rosei quoque cruoris sui unda perfusus, triumphali martirio coronatus, ad celum evolat inmarcessibili laurea laureatus.
Exanime vero corpus magistri sui discipuli furtim arripientes, summo cum labore et percita festinatione ad littora deveunt navim sibi paratam inveniunt, quam ascendentes alto pelago committunt, atque die septima ad portum Hirie, qui est in Gallecia, perveniunt, remisque desiderabile solum carpunt. Nec est hesitandum rerum auctori tunc temporis copiosissimas grates ac digna resolvisse preconia; tum pro tanto f. 157v PDF munere sibi a Deo concesso, tum eo quoniam nunc piratarum insidias, nunc vitabundas scopulorum allisiones, nunc hyantium cecas vorticum absque ullius detrimento transegerant fauces.
Igitur tanto ac tali subnixi patrono, ad cetera suis usibus profutura animos intendunt, quemque suo martiri requiescendi locum Dominus preelegerit, explorare pertemptant.
Itaque itinere ad orientem directo, in cuiusdam matrone Luparia nomine prediolum fere quinque miliariis ab urbe semotum sacratum comportant atque deponunt loculum. Quis autem illius fundi possessor habeatur sciscitantes, quorumdam cum provincialium ostensu comperiunt, sueque indaginis compotes effici vehementissime atque ardentissime gestiunt. Demum quippe feminam adeuntes collocutum, narrantesque per ordinem rei eventum, sibi impendi quoddam expetunt delubrum, ubi ad adorandum statuerat simulacrum, atque illic devio quoque gentilitatis errore frequentabatur phanum.
Que clarissimis natalibus orla, hac etiam supprema interveniente sorte viro viduata, tamen etsi sacrilege fuisset superstitioni dedita, non sue nobilitatis obuteret iuxta nobilium sese appetentium abdicaret coniugium, ne tamquam scortum priorem pollueret maritalem thorum. Hec quidem eorum peticionem et verba sepius revolvendo, priusquam responsum daret ullomodo, cogitat cordis in imo quonam modo eos traderet ferali exterminio, ac tandem sermonem reciprocat seviens in dolo. 'te, inquit, petite regem qui moratur in Dugio, locumque postulate ab eo, in quo vestra sepulturam paretis mortuo.
Cuius dictis parendo, pars exequiarum ritu apostolicum corpus uno excubat in loco, parsque ocissime ad regale palacium calle pervenit citato, anteque eius ducti presentiam eum quidem more salutant regio, qui et unde sint et quamobrem advenerint aperiunt narrando. Rex autem licet in exordicionis inicio libenter eorum averteret assercionem attentus atque benivolus, tamen incredibili stupore attonitus, esitans quid sit acturus demoniaco iaculo iaculatus clam insidias tendi atque Christicolas necari iubet admodum efferus. Ast enimvero hoc velle Dei comperto clanculum divertendo, propere abscedunt fugitando.
Ut autem regi est intimatum de eorum fuga, acerrima commotus ira, rabbidi quidem leonis imitatus ferociam, cum his qui in eius erant curia, fugientium deicolarum pertinaciter insequitur vestigia. Cumque iam ad id foret..
cdn
