Kościół i parafia św. Jakuba w Sączowie

Rzymskokatolicki kościół i parafia św. Jakuba Apostoła w Sączowie.

Sączów
diecezja	sosnowiecka
dekanat	XIII – św. Jakuba Apostoła w Sączowie
województwo	śląskie
gmina	Bobrowniki
adres	ul. Szkolna 1, 42 - 595 Sączów
Camino	Via Regia
w sieci	www
kontakt	tel. +48 607 878 720, mail: marcosen@interia.pl
Wikidata	Q11746764
współrzędne	50.43869, 19.03338
na mapie OSM	kliknij tu
	zdjęcia w WikimediaCommons

Dzieje

Dnia 28 marca 1224 roku Biskup Krakowski Iwo Odrowąż na prośbę comesa (księcia) Andrzeja (budowniczego kościoła) konsekruje kościół w Sączowie pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła. Iwo Odrowąż na prośbę wspomnianego p. Andrzeja obdarzył ów kościół za zgodą swej Kapituły dziesięciną z 4 wiosek: Chrząstkowa, Radeszowa, Rzebiesławic i Chruszczobrodu z nowinam i karczewizną w obrębie tych wiosek. Od początku parafia Sączów była włączona do archidiecezji krakowskiej, co potwierdzają źródła rękopiśmienne (Ordinationes et decretaviditationis z początków XIII w.).W II połowie XIII wieku wchodziła w skład dekanatu w Sławkowie, a latach 1354- 1356 dekanatu w Siemoni. Do parafii sączowskiej należą od początku Tomikowice (Tąpkowice), Pyrzowice będące własnością Stanisława Rudzkiego herbu Pilawa i Ozorowice Macieja i Dersława Ozorowskicha tak, że osada leśna Ośsie, która była częścią Sączowa.

Wiek XVII to bardzo burzliwy okres w dziejach parafii sączowskiej. Ksiądz Jan Wiśniewski – Kanonik Sandomierski w swojej książce „Diecezja Częstochowska - Opis Historyczny Kościołów i Zabytków w dekanatach”, opisuje wiele wydarzeń mających miejsce w parafii sączowskiej. Przytacza spory, waśnie a nawet bijatyki między plebanami a włościanami i kmieciami o: meszne, stawy, dziesięciny, wyręby lasów oraz obowiązkowe prace na rzecz plebani (np. obowiązek reperacji parkanów kościelnych), które niejednokrotnie swój finał znajdowały w sądach biskupich czy trafiały do rozstrzygnięcia przez ks. Siewierskiego. O tych burzliwych czasach znajdujemy również szczegółowe informacje w zbiorze rękopisów Księdza Wojciecha Krupskiego z 1730 roku.

XVII wiek to również zmiany w wyposażeniu i wystroju kościoła a także częste zmiany właścicieli wsi, którzy w różny sposób dbali o kościół. Liczne wojny w tym okresie (z Rosją, Turcją, Szwecją), które prowadzi Polska powodują ubożenie ludności, co w znaczący sposób wpływa na rozwój parafii. Znacznie zmniejsza się liczba ludności (o jedną trzecią w skali kraju), a zniszczenia wojenne, zarazy są tak dotkliwe, że skutki są odczuwane jeszcze na początku XVIII wieku. W II połowie XVIII wieku zarysowują się jednak tendencje wzrostowe ludności średnio nawet o 25- 30%.

W 1784 liczba wiernych w parafii sączowskiej sięga 1200 a liczba komunii wielkanocnych - 1090 ( rok 1721 - to 725, rok 1748 - to 879 komunii). Wzrost liczby ludności powodował, że na parafiach takich, w których był tylko proboszcz zatrudniano wikariusza. I tak w 1748 roku pojawia się w parafii sączowskiej wikary, który był podporządkowany proboszczowi.

Wiek XVII i XVIII to okres przywracania nadwyrężonej jedności z Bogiem i ludźmi. Ukazywano też ciągle perspektywę religijnego przezwyciężania samej śmierci a nawet jej kultu. Nawet ciał zmarłych nie odnoszono daleko od kościoła. Zostawały pod darnią, w cieniu murów kościołów a nawet wewnątrz, gdzie chowano w kryptach znamienitsze osoby. Tym należy tłumaczyć obecność w kościele w Sączowie grobów Barbary z Myszkowskich a także księdza Pawła Włodka. Z tego okresu pochodzi również początek cmentarza przy kościele w Sączowie.

W XVIII wieku parafia sączowska należała do Diecezji Krakowskiej w dekanacie Bytomskim. Metryki chrztu w parafii sięgają 1735 roku. Księga zmarłych obejmuje lata od 1691 – 1795 roku a zaślubionych od 1766. Księgi te znajdują się w archiwum diecezjalnym.

Do połowy XX wieku przetrwała parafia w niezmienionym składzie. Jednak już w latach pięćdziesiątych z parafii sączowskiej zrodziły się nowe wspólnoty parafialne: w Ożarowicach, Zendku, Nowej Wsi, Tąpkowicach i w Pyrzowicach. Obecnie do parafii św. Jakuba Apostoła w Sączowie należą wioski: Celiny, Sączów i Myszkowice

Architektura i wyposażenie

Sączowski kościół posiada jako jeden z nielicznych na tym terenie późnorenesansowy ołtarz główny z 1671 roku. Posiada on okazałą strukturę architektoniczną, którą uzupełnia bogata dekoracja, składająca się z motywów okuciowych, rollwerkowych i arabeski. Jest bogato złocony.

W nawie kościoła stoją na ukos dwa ołtarze pochodzące z epoki renesansu: - po stronie lewej ołtarz Matki Boskiej Bolesnej - po stronie prawej ołtarz Najświętszego Serca Jezusowego.

W świątyni znajdują się dwie Kaplice pochodzące z epoki renesansu: - Kaplica św. Sebastiana oraz Kaplica Matki Bożej Różańcowej.

Kult jakubowy

• Obrazy, rzeżby, ołtarze
• odpust?
• lokalne nabożeństwa, pieśni?

Nabożeństwa

MSZE ŚWIĘTE W niedziele i uroczystości:

• godz. 9.00 - zwłaszcza dla młodzieży
• godz.12.00 dla dzieci
• godz.16.00 w uroczystości, maju, październiku i Wielkim Poście

W dni powszednie:

• godz.18.00 w okresie zimowym o godz.17.00*
• godz.9.00 we wtorki i w czasie kolędy

Źródła

• Wikipedia?
• Materiały autorstwa p. J.G. Kazimierczaka
• Witryna internetowa?
• informacja od proboszcza?

Galeria

• 
• 
•