Liber II Caput VIII
CAPITULUM VIII
Miraculum sancti lacobi a domno papa Calixto editum
Anno incarnacionis Dominice millesimo centesimo secundo, cum quidam antistes a Iherosolimis rediens in
navi sedens iuxta borum, psalterio aperto, psalleret, veniens quedam maris unda valida rapuit illum cum quibusdam aliis in mari. Qui cum a navi fere LX cubitis super undam fluctuantes iam distarent, et beatum lacobum viva voce invocarent, protinus beatus apostolus illis adfuit. Et stans siccis plantis supra Thetidis undas secus illos, periclitantibus sibi clamantibus ait: Nolite timere, filioli mei. Statimque Thetidi, ut redderet navi, quos male ab ea rapuerat, imperavit, et nautis, ut ratem retinerent, a longe exclamans premonuit. Sicque factum est. Naute navim retinuerunt, et Thetidis unda beati lacobi subsidiis omnes, quos male invaserat, in navi, aperto etiam adhuc antistitis codice quo legebat, minime infectos sane restituit, et apostolus ilico disparuit. A Domino factum est istut et est mirabile in oculis nostris.
Postea vero venerandus ille antistes Domini, a marinis periculis beati lacobi auxiliis ereptus, gloriosissimum
apostolum in horis Gallecie adiit, et ad eius decus hunc responsorium edidit, et in primo artis musice tono sic ilium intonuit gavisus dicens: O adiutor omnium seculorum, o decus apostolorum, o lux clara Gallecianorum, o advocate peregrinorum, lacobe, supplantator viciorum, solve nostrorum catenas delictorum, et duc nos ad salutis portum. Et versiculum sic edidit: Qui subvenis periclitantibus ad te clamantibus tam in mari quam in terra, succurre nobis nunc et in periculo mortis. Et rursum repetivit dicens: Duc nos ad salutis portum. Quod ipse prestare dignetur Ihesus Christus Dominus noster, qui cum Patre et Spiritu Sancto vivit et regnat Deus per infinita secula seculorum. Amen.
