Kościół i parafia św. Jakuba w Chlewicach: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
(akt.) |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
|współrzędne | |współrzędne | ||
|style="text-align:center;"| 50.65453, 20.00177 | |style="text-align:center;"| 50.65453, 20.00177 | ||
+ | |- | ||
+ | |na mapie OSM | ||
+ | |style="text-align:center;"| [https://www.openstreetmap.org/search?query=50.65453%2C%2020.00177#map=17/50.65453/20.00177 kliknij tu] | ||
|- | |- | ||
|style="text-align:center;"|[[File:Commons-logo-31px.png]] | |style="text-align:center;"|[[File:Commons-logo-31px.png]] |
Aktualna wersja na dzień 18:04, 14 lip 2022
Rzymskokatolicki kościół i parafia św. Jakuba Apostoła w Chlewicach.
Chlewice | |
---|---|
diecezja | kielecka |
dekanat | szczekociński |
województwo | świętokrzyskie |
gmina | Moskorzyn |
adres | Chlewice, ul. 16 Stycznia 20, 29-130 Moskorzew |
Camino | |
w sieci | www |
kontakt | tel. +48 34 354 61 27, gkowalik5@gmail.com |
Wikidata | |
współrzędne | 50.65453, 20.00177 |
na mapie OSM | kliknij tu |
zdjęcia w WikimediaCommons |
Dzieje
Jan Długosz w „Liber Ben.” (l. 18) wspomina, że w połowie XV w. kolatorem kościoła parafii w Chlewicach był Paweł Odrowąż, kasztelan lwowski. Włościanie odwozili dziesięcinę do prepozyta krak. Zaś dwór dawał dziesięcinę plebanowi. Kościół był filią Dzierzgowa. Czy był murowany, jaki miał tytuł o tem nie wspomina. Inwentarz z 1893 r. podaje, że kościół istniał w XV w., że w 1314 dn. 8 paźd. Jakiś Bartłomiej Czegliński uczynił zapis na utrzymanie plebana. Oczywiście wiadomość czerpana z jakiegoś falsyfikatu. W 1466 r. rozgraniczono wsie Chlewice od Chlewskiej Woli.
W 1598 r. Chlewice należą do Hieronima Dembińskiego (Herbarz Bonieckiego IV. 205, 214), wchodzą w skład dekanatu jędrzejowskiego, mają kościół pod wezwaniem św. Filipa i Jakuba Ap., niekonsekrowany z pozwoleniem odprawiania w nim nabożeństw. W 1783 r. Jacek Kochański, kanonik sandom. Prob. w trójcy pod Zawichostem, wizytator, nie mógł się dowiedzieć kiedy i przez kogo kościół w Chlewicach był wystawiony. Podaje, że był murowany „w murach, szkarpach i sklepieniach porysowany, wcześniej reparacji potrzebuje”.
Patronem kościoła był Św. Jakub Większy Apostoł. Konsekracji dopełnił 12 list. 1629 r. Tomasz Oborski bp. sufr. krak. czego pamiątkę obchodzono w I Niedzielę po św. Marcinie bpie wyzn. Kościół pokryty był gontem, posadzka kamienna, licha, podsiębitka w całym kościele z tarcic nowo ułożona. Okien taflowych w ołów oprawionych cztery. Ku południowi kaplica murowana, w sklepieniu porysowana, na wierzchu małą kopułę, blachą pobitą mająca. W tej (kaplicy) posadzka z cegły, okna dwa. W głównym ołtarzu św. Anna, obraz w drzewie malowany, wyżej św. Jakub Ap. Drugi ołtarz św. Józefa, trzeci w Kaplicy MB. Czwarty także w kaplicy Compassionis. Chór muzyczny dawnej formy, na nim pozytyw o ośmiu głosach itd. Prócz wyciągów z 1440 r. 1529 r. 1598 r. kościół posiadał dokumenty: W 1764 r. Barbara ze Stradomia wdowa po Janie Stradomskim, podczaszym owruckim, dziedziczka połowy wsi Lubachowy zapisała ks. Duleńskiemu prob. Chl. i jego następcom czynsz od 2000 zł na Msze św.
Tą sumę w 1779 r. przyjął na swe dobra Bieganów za ks. Klem. Jarmundowicza p. Szymon Werycha Darowski, sędzia grodzki krak. Miały do niej należeć również kolonie: „Agnieszka”, „Baildonhütte”, Bederowiec oraz Józefowiec. Na pierwszego proboszcza nowej parafii został mianowany ks. Maksymilian Kroker, uroczyście do niej wprowadzony 8. VII 1895 r. Przez pierwsze lata pracował w niej sam. Dopiero w 1899 r. do Dębu został oddelegowany ks. wikary Brunon Zachlod.
Budowę plebanii rozpoczęto w lipcu 1897 r. według projektu radcy budowlanego Jeschika z Bytomia. Koszty tego przedsięwzięcia pokryła gmina Dąb wraz z okolicznymi zakładami przemysłowymi. Parafia otrzymała w darze grunt należący do dóbr Chorzów-Dąb o powierzchni 1 ha i 44 a na założenie ogrodów farskich. W cztery lata później rozpoczęto również budowę nowej, większej świątyni murowanej. Została ona zaprojektowana w stylu neoromańskim z elementami eklektyzmu przez Ludwika Schneidera z Opola (według jego projektu powstał również kościół w Załężu). Nowy kościół postawiono na miejscu starego. Składa się z jednej nawy z transeptem, w której umieszczono trzy ołtarze – główny w prezbiterium, z obrazem patronów parafii, i dwa boczne z wizerunkami Świętej Rodziny oraz Matki Boskiej. Ostatni obraz oraz ambona zostały przeniesione z drewnianej świątyni. Ściany nowego kościoła ozdobili freskami malarze z Wrocławia.
Mieszkańcy Dębu ofiarowali do nowego kościoła wiele przedmiotów, m.in. ówczesny naczelnik gminy, Tomasz Kosz, podarował zegar na wieżę, a rodziny Pilchów, Kraclów i Adamców ufundowały witraże do okien. Świątynia była konsekrowana dwukrotnie. Pierwsza uroczystość odbyła się w 1902 r., a przewodniczył jej ks. dziekan Wikotr Schmid z Katowic. Kolejnego poświęcenia dokonał dnia 15. X tegoż roku kardynał Kopp, który osobiście przybył do parafii. Sześć lat po zakończeniu budowy, z okazji 50-lecia objawień w Lourdes w kruchcie kościoła wybudowano grotę Matki Boskiej.
Źródło: Ks. Jan Wiśniewski, „Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w powiecie Włoszczowskim”, Kielce 2000.
Architektura i wyposażenie
Kult jakubowy
- Obrazy, rzeżby, ołtarze
- odpust?
- lokalne nabożeństwa, pieśni?
Nabożeństwa
- Msze święte w niedziele:
- 9.00, 11.30, 15.30
- Msze święte w dni powszednie:
- Od listopada do lutego 16.00
- od marca do kwietnia 17.00
- od maja do czerwca 18.00
- w lipcu i sierpniu 19.00
- we wrześniu 18.00
- w październiku 17.00
Źródła
- Wikipedia?
- Materiały autorstwa p. J.G. Kazimierczaka
- Witryna internetowa parafii
- informacja od proboszcza?