Kościół i parafia św. Jakuba w Lubszy Śląskiej

Z WikiCamino
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Rzymskokatolicki kościół i parafia pw. św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy.

Lubsza
Kościół św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy, powiat lubliniecki 346.jpg
diecezja gliwicka
dekanat Woźniki
województwo śląskie
gmina Woźniki
adres ul. Lompy 76, 42-287 Lubsza
Camino
w sieci wizytówka
kontakt tel. 34 357 90 23, email: sj_lubsza@kuria.gliwice.pl
Wikidata Q11746769
Lubsza na mapie Polski.png
współrzędne 50.61185, 18.99984
na mapie OSM kliknij tu
Commons-logo-31px.png zdjęcia w WikimediaCommons

Dzieje

Murowana świątynia w Lubszy, wzniesiona w II połowie XIV w. lub na przełomie wieków XIV i XV, na miejscu drewnianego. Został on wzniesiony z kamienia pochodzącego z głazów narzutowych, które pozostawił wycofujący się lodowiec. Cały kościół, prócz wieży został otynkowany. Kościół jest orientowany. Zbudowany został w stylu gotyckim z cechami renesansowymi, które zostały wprowadzone w późniejszym czasie. Pierwotnie cały dach pokryty był gontami. Teren kościoła w 1827 r. powiększono o nowy cmentarz.

Architektura i wyposażenie

Prezbiterium zbudowane jest na planie prostokąta o wymiarach 720x610 cm. Sklepione jest kolebkowo lunetami. Prezbiterium posiada 3 okna, jedno na ścianie wschodniej, dwa na południowej, zamknięte łukiem półkolistym, w głębokich wnękach. Prezbiterium z nawą połączone jest ścianą zachodnią rozprutą ostrołukowym wykrojem tęczy, którą w 1934 r. zasłonił ołtarz, wraz z obrazem św. Wojciecha namalowanym przez Czesława Kuryattę. W ścianie północnej znajduje się otwór mieszczący dawniej zamykaną szafkę, która służyła do przechowywania naczyń liturgicznych i olei świętych. Pod prezbiterium była kiedyś krypta (w kościele było ich trzy). W 1945 r. podczas zakładania ogrzewania w kościele i wcześniej, gdy zgłębiano kanały grzewcze, zniszczono częściowo dwie krypty: pod nawą i pod prezbiterium. W kotłowni kościoła znajduje się jeszcze nisza grobowa, pusta, gdyż szczątki pochówków przeniesiono na cmentarz w Lubszy.

Nawa kościoła zbudowana jest na planie prostokąta nakryta płaskim stropem. W południowej ścianie znajdują się dwa okna zamknięte łukiem półkolistym w głębokich wnękach. 650 cm od zachodu, osadzony jest ostrołukowy portal kamienny z drzwiami, które prowadzą do kruchty tzw. babińcem. Dawniej w kościele istniał chór organowy, który posiadał schody prowadzące od strony drzwi do wieży w stronę ściany południowej. W XIX w. od strony północnej do kościoła dobudowano kaplicę św. Antoniego, w związku z czym w ścianie wypruto półkolisty otwór.


Kaplica Jana Nepomucena na terenie przykościelnym Zakrystia zbudowana jest pomiędzy prezbiterium a nawą kościoła na planie prostokąta. Jest ona sklepiona kolebkowo.

Kruchtę zbudowano na planie kwadratu, sklepiona jest kolebkowo. Dach jest trójspadowy pokryty dachówką. Ze względu na dużą ilość wiernych uczestniczących w liturgii dobudowano w XIX w. drewniane zadaszenie pokryte gontem. Kruchta wbudowana jest niesymetrycznie w południową fasadę kościoła, z którym połączona jest otworem drzwiowym.

Wieża od zachodu jest dwukondygnacyjna. Dolna kondygnacja według archiwalnych podań Kurii Krakowskiej sięga XV w. jest czworoboczna, górna ośmioboczna dobudowana w 1823 r. gdy parafią administrował ks. Antoni Kłoska. Wieża połączona jest z nawą, zbudowana na planie kwadratu. W ścianie zachodniej znajduje się otwór drzwiowy, który w górnej części jest półkolisty. Okna wieży są ostrołukowe umieszczone na przemian. Pierwotnie wieża była drewniana, następnie po jej zniszczeniu dobudowano wieżę kamienną. W 1824 r. dzięki staraniom Józefa Lompy wieżę kościelną podwyższono i pokryto cebulastą kopułą. Znajduje się na niej historyczny dzwon z datą 1536 r., ważący 500 kg. Dwa pozostałe odlano w latach 1979─1982 z fundacji parafian.

Po wybudowaniu kościoła w 1930 r. otwory okienne były oszklone zwykłym szkłem okiennym. W 1937 r. wykonano zestaw witraży do trzech okien kościelnych. Witraże przedstawiały: św. Ducha, św. Izydora i św. Annę. W 1938 r. wykonano kolejne witraże, które przedstawiały św. Michała i św. Cecylię. Między pomieszczeniem na dzwony, a częścią widokową w ośmiobocznej części znajduje się metalowo-drewniana konstrukcja starego mechanicznego zegara, która powstała po 1770 r.

Kult jakubowy

  • Obrazy, rzeżby, ołtarze
  • odpust?
  • lokalne nabożeństwa, pieśni?

Nabożeństwa

Źródła

Galeria