Kościół i parafia św. Jakuba w Konradowie
Rzymskokatolicki kościół i parafia pw. św. Jakuba Apostoła w Konradowie.
| Konradowo | |
|---|---|
| |
| diecezja | zielonogórsko-gorzowska |
| dekanat | Wschowa |
| województwo | lubuskie |
| gmina | Wschowa |
| adres | Konradowo 50, 67-400 Wschowa |
| Camino | |
| w sieci | www |
| kontakt | tel. 65 540 94 13, kom. 602 404 430, e-mail: konradowo@diecezjazg.pl |
| Wikidata | |
| |
| współrzędne | 51.77358, 16.27545 |
|
zdjęcia w WikimediaCommons |
Dzieje
Na dawne istnienie Konradowa wskazuje nazwa miejscowego kościoła, a także krzyże pokutne, których kilka znajduje się na terenie tutejszej parafii. Pierwsza historyczna wzmianka o tej wsi pochodzi z roku 1307. W tym to czasie, książę Henryk głogowski obdarzył nowo założony w tym Głogowie klasztor sióstr Klarysek fundacją kilku wsi. Wśród wiosek wchodzących w skład darowizny znalazły się m.in. Zamysłów, Kandlewo i Konradowo.
Świątynia pw. św. Jakuba Apostoła, istniała w Konradowie przed 1376 r. Miała powstać dzięki pomocy biskupów poznańskich do których jurysdykcji należała. Początkowo była to budowla drewniana. W drugiej połowie XVI w. wzniesiono murowaną świątynię z kamieni i cegły w stylu późnogotyckim o jednej nawie, wraz z istniejącą do dzisiaj o typie obronnym dzwonnicą. Z biegiem czasu przybywało wiernych i trzeba było kościół poszerzyć. Dokonano przebudowy w XVIII w. i w połowie tego stulecia świątynia została konsekrowana przez wrocławskiego biskupa pomocniczego Franciszka Almenslco. Pożniej dobudowano prezbiterium i zakrystię. Zbudowana o trzech nawach w stylu barokowym świątynia, przetrwała w niezmienionej formie do dzisiaj. Do zachodniej ściany świątyni w XVII w. przylegała kaplica poświęcona św. Annie.
W 1307 r. Konradowo zostało darowane przez Księcia Henryka III z Głogowa na rzecz nowo utworzonego klasztoru klarysek w Głogowie. Wzmianka o parafii pochodzi z 1373 r., a o budowie kościoła pw. św. Jakuba Apostoła Starszego z 1376 r. Z chwilą erygowania parafii wprowadzono system prawa i obowiązku patronatu kościelnego. Od tego czasu aż do XIX w. archidiakon głogowski sprawował przewidziane prawem wizytacje kościelne w imieniu biskupa wrocławskiego. Po sekularyzacji Zakonu Klarysek w 1812 r. parafię włączono do biskupstwa poznańskiego. Po I wojnie światowej, od 1920 r. parafia należała do Prałatury Pilskiej, a od 1945 r. do Administracji Apostolskiej w Gorzowie Wielkopolskim. Od 1972 r. należy do diecezji gorzowskiej (dzisiaj zielonogórsko – gorzowskiej). Dzięki staraniom miejscowego proboszcza ks. Bolesława Dratwy, 11 listopada 1979 r. dokonano intronizacji słynącego łaskami obrazu Matki Bożej Pocieszenia z Rzęsnej Polskiej.
Architektura i wyposażenie
Bud. z drewna w 1376 r. W drugiej połowie XVI w. murowany z kamienia i cegły w stylu barokowym. W XVIII w. przebudowany i poszerzony. W XVII w. istniała kaplica św. Anny, rozbudowana w XVIII w. Kościół jest kryty dachówką. Prezbiterium: obraz Matki Bożej Pocieszenia - łaskami słynący. Instalowany 11 listopada 1979 r., pochodzący z Rzęsnej Polskiej z archidiecezji lwowskiej.
Kult jakubowy
- Obrazy, rzeżby, ołtarze
- odpust?
- lokalne nabożeństwa, pieśni?
Nabożeństwa
Źródła
- Wikipedia?
- Materiały autorstwa p. J.G. Kazimierczaka
- Witryna internetowa?
- informacja od proboszcza?
